Κατάγματα

Το κάταγμα είναι η λύση της συνέχειας του οστού, η οποία προκαλείτε μετά από απευθείας χτύπημα στην περιοχή ή από συνεχείς και επαναλαμβανόμενες επιβαρύνσεις, όπως είναι τα κατάγματα κόπωσης κατά το τρέξιμο ή στα αθλήματα με συνεχόμενα άλματα. Επιπλέον έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα οστεοπορωτικά κατάγματα, τα οποία συμβαίνουν λόγω της εξασθένησης της δύναμης των οστών από την οστεοπόρωση.
Τα κατάγματα κόπωσης επίσης, οφείλονται σε λανθασμένη τεχνική με την οποία καταπονούν σε μεγάλο βαθμό το μυοσκελετικό τους σύστημα προκαλώντας κάταγμα.
Τα κατάγματα αρχικά αντιμετωπίζονται με ιατρική παρέμβαση, που γίνεται έλεγχος για να διαπιστωθεί ότι δεν έχουν τραυματιστεί γειτονικά μαλακά μόρια, όπως είναι μύες, σύνδεσμοι, αγγεία και τα νεύρα. Ανάλογα με τη φύση αλλά και την σοβαρότητα του τραυματισμού, γίνεται ακινητοποίηση ή χειρουργική επέμβαση.
Η παρέμβαση από τον φυσικοθεραπευτή, μπορεί να είναι άμεση. Η κινησιοθεραπεία και γενικά η άσκηση, βελτιώνουν την αιμάτωση, ενδυναμώνουν την γύρω περιοχή και ενεργοποιούν τον μεταβολισμό της περιοχής, ούτως ώστε να ενισχυθεί η επούλωση του τραύματος.
Ο σκοπός της φυσικοθεραπείας είναι, η πρόληψη της δυσκαμψίας, των συμφύσεων, βελτίωση τηςλεμφικής κυκλοφορίας και αποφυγή οιδήματος και ενδυνάμωση των μυών για αποφυγή της μυϊκής ατροφίας. Επιπλέον ενισχύεται η οστική πώρωση, αλλά και γενικότερα η ψυχοσωματική κατάσταση του ασθενούς.
Ο φυσικοθεραπευτής, εφαρμόζει ισομετρικές ασκήσεις στους μύες, οι οποίοι είναι σε ακινητοποίηση. Οι ασκήσεις πρέπει να γίνονται σε μικρή ένταση, ούτως ώστε να μην επηρεαστεί η ανάταξη του κατάγματος.
Μετά την αφαίρεση του γύψου, γίνεται προοδευτική ενδυνάμωση και κινησιοθεραπεία, ούτως ώστε να αποκατασταθούν τυχόν δυσκαμψίες που έχουν προκληθεί από την ακινητοποίηση. Η αποκατάσταση συνεχίζεται με υποβοηθούμενες ασκήσεις και με την προοδευτική αποκατάσταση, οι ασκήσεις γίνονται με μεγαλύτερη ένταση.
Προσθέτονται στο πρόγραμμα αποκατάστασης ασκήσεις με αντίσταση και ασκήσεις επανεκπαίδευσης της ιδιοδεκτικότητας.
Η αποκατάσταση της ικανότητας του ασθενούς να επιστρέψει στις καθημερινές του δραστηριότητες είναι το σημαντικότερο μέρος της αποκατάστασης. Γι’ αυτό ο φυσικοθεραπευτής πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός, και με τη συνεργασία του ασθενούς, η αποκατάσταση να ολοκληρωθεί με επιτυχία.